Zgodnie z art. 691 § 1 i 2 k.c w razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują o ile zamieszkiwali stale z najemcą do chwili jego śmierci: małżonek niebędący współnajemcą lokalu,
- dzieci najemcy i jego współmałżonka,
- inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych,
- osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą.
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 grudnia 2019 r. (I CSK 506/18) stwierdził, że opisane powyżej wtąpienie w stosunek najmu jest zupełnie od praw spadkowych niezależne. Prawo wynikające z powołanego przepisu ma na celu ochronę osób bliskich wobec dotychczasowego najemcy lokalu, które z nim stale zamieszkiwały do chwili śmierci, a wśród nich wymienione są dzieci najemcy. Realizacja tego prawa następuje wtedy, gdy osoby uprawnione nie są jednocześnie dziedzicami albo wprawdzie należą do tej kategorii, ale z różnych przyczyn praw spadkowych nie realizują.