Co do zasady sąd nie może uznać zagranicznego orzeczenia jeżeli jest sprzeczne z wcześniej wydanym prawomocnym orzeczeniem sądu polskiego albo wcześniej wydanym prawomocnym orzeczeniem sądu państwa obcego, spełniającym przesłanki jego uznania w Rzeczypospolitej Polskiej, zapadłymi w sprawie o to samo roszczenie między tymi samymi stronami. Ponadto nie można uznać zagranicznego orzeczenia jeżeli uznanie byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej (klauzula porządku publicznego) – art. 1146 § 1 pkt 6 i 7 kpc
Przepisów tych nie stosuje się, jeżeli orzeczenie sądu państwa obcego stwierdza, zgodnie z przepisami tego państwa o jurysdykcji krajowej, nabycie przez osobę mieszkającą albo mającą siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej mienia spadkowego znajdującego się w chwili śmierci spadkodawcy na obszarze państwa obcego – art. 1146 § 3 kpc.
Oznacza to, że jeżeli obywatel polski lub polska instytucja odziedzicza jakiś majątek za granicą to sądy polskie muszą to uznać nawet jeśli takie odziedziczenie majątku byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego, a także nawet gdyby sprawa była wcześniej osądzona inaczej. Cel tego przepisu wydaję się oczywisty – państwo polskie nie chce szkodzić swoim obywatelom, w sytuacji gdy dochodzi do przysporzenia zagranicą nawet jeżeli podstawowe zasady prawne się temu sprzeciwiają.