Tag: akt notarialny

  • „Akt poświadczenia dziedziczenia”

    „Akt poświadczenia dziedziczenia”, czyli w skrócie APD jest de facto najważniejszym aktem notarialnym z całego postępowania spadkowego, a jego rejestracji notariusz dokonuje w Rejestrze Spadkowym. W swojej treści zawiera dokładne wyjaśnienie, w jakiej części każdy wymieniony ze spadkobierców dziedziczy spadek. Stanowi zatem formalne potwierdzenie prawa do spadku. Ciekawostką jest fakt, iż możliwość sporządzania aktu poświadczenia dziedziczenia funkcjonuje od 2009 roku. Wcześniej wyłącznie na mocy postanowienia sądu możliwe było uzyskanie prawa do nabycia spadku. Obecnie sporządzany przez notariusza akt poświadczenia dziedziczenia stanowi dowód, iż wskazana w tym dokumencie osoba jest spadkobiercą. Za jego przygotowanie należy uiścić opłatę w wysokości 50 złotych – jeżeli APD dot. dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, uzupełniającego aktu poświadczenia dziedziczenia w zakresie spadkobierców dziedziczących gospodarstwo rolne. W przypadku aktu poświadczenia dziedziczenia testamentowego z zapisem windykacyjnym maksymalna stawka wynosi 100 zł. Do wynagrodzenia notariusza zawsze należy doliczyć 23% podatek VAT. Kwota powiększy się o ilość pobranych wypisów. Z reguły taki akt ma dwie strony. Natomiast należy pamiętać, iż notariusz zawsze wysyła jeden odpis APD do starosty oraz jeden do naczelnika urzędu skarbowego.

    Ustawodawca wyłączył jednak możliwość notarialnego potwierdzenia prawa do spadku w przypadku testamentów szczególnych. Takimi testamentami są: testament ustny, testament podróżny i testament wojskowy. W odniesieniu do tej kategorii testamentów zwykle prowadzone jest postępowanie dowodowe, w trakcie którego najczęściej zachodzi konieczność przesłuchania świadków testamentu oraz ocena wiarygodności złożonych przez nich zeznań, co znacznie wykracza poza kompetencje notariusza. Pozostaje więc wówczas tylko i wyłącznie droga sądowa.

  • Zapis windykacyjny na ogóle praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej

    Instytucja rozporządzenia woli na wypadek śmierci (tak zwany testament) została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ustawy kodeks cywilny (dalej kc). W tytule trzecim ustawy znajdziemy opisane m.in. rodzaje testamentów czy formy ich sporządzenia.

    Przedmiotem testamentu może być również tzw. zapis windykacyjny, uregulowany w art. 9811 – 9816 . Zapis windykacyjny stanowi wyjątek od standardowego powołania do całości lub części spadku. Umożliwia on rozporządzenie konkretnym przedmiotem wchodzącym, w skład spadku. Formą sporządzenia skutecznego zapisu windykacyjnego jest akt notarialny. Tak jak w przypadku testamentu, zapisobiorca nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (a więc z chwilą śmierci spadkodawcy). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 9811 § kc przedmiotem zapisu windykacyjnego może być:

    1. rzecz oznaczona co do tożsamości;
    2. zbywalne prawo majątkowe;
    3. przedsiębiorstwo lub gospodarstwo rolne;
    4. ustanowienie na rzecz zapisobiercy użytkowania lub służebności;
    5. ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej.

    Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej to pojęcie niezdefiniowane w kodeksie spółek handlowych. Zgodnie z panującą doktryną, ogółem praw i obowiązków można określić możliwość, a zarazem obowiązek uczestniczenia w spółce. Otrzymujemy wtedy przywileje (np. prawo do prowadzenia spraw czy reprezentacji spółki) oraz obowiązki (np. udział w stratach spółki) korporacyjno-materialne.

    Innymi słowy, prawa i obowiązki w spółce osobowej można określić jako quasi „udziały” w spółce. W związku z osobistym charakterem spółek osobowych, ustawodawca dopiero niedawno umożliwił dokonanie zapisu windykacyjnego na omawianych prawach.