Na to pytanie odpowiedzi udzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 28 listopada 2019 r. (III SA/Gl 886/19).
Burmistrz C. udzielił przedsiębiorcy R. G., prowadzącej jednoosobowo działalność gospodarczą, zezwolenia na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych. R. G uiściła na rachunek gminy opłatę należną za cały rok korzystania z zezwoleń.
Następnie R. G. złożyła oświadczenie o rezygnacji z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych i jednocześnie zrzekła się prawa do odwołania od decyzji organu. Burmistrz wydał więc decyzję o wygaśnięciu wspomnianych zezwoleń.
R. G. zmarła, a jej spadkobierca wniósł o zwrot nadpłaconych opłat, ponieważ R.G. wniosła opłatę za cały rok, a zrzekła się zezwolenia przed jego upływem.
Sąd w Gliwicach podkreślił, że nie ma wątpliwości co do tego, że zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych jest ściśle związane z podmiotem, który otrzymał zezwolenie. Z racji tego nie podlega również dziedziczeniu. Na mocy wydanej przez burmistrza decyzji wygasły więc udzielone R.G. zezwolenia, nie mogą być z racji tego dziedziczone.
Zgodnie z art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego, do spadku nie należą prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Dla sądu niewątpliwie było, że prawa i obowiązki wynikające z wydanych R. G. decyzji administracyjnych zezwalających na sprzedaż alkoholu były ściśle związane z jej osobą.
Spadek stanowi ogół cywilnych majątkowych praw i obowiązków zmarłego. Co do zasady nie należą do niego prawa i obowiązki majątkowe o charakterze publicznoprawnym, regulowane przepisami innych niż prawo cywilne działów prawa, w szczególności prawa administracyjnego czy podatkowego. Wyjątkiem potwierdzającym regułę jest prawo podatnika do zwrotu nadpłaty podatku. Charakter publicznoprawny miały bez wątpliwości opłaty wniesione przez R.G.
Z wyroku tego wynika, że nie jest możliwe dziedziczenie pozwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.